kader almaya mı geldi beni benden

dileme. dileme ahu. özür dileme. anlamıyo musun? kimse senin gibi değil anlamıyo musun? deli gibi ulan. deli gibi seviyorum ben seni şu kadardan beri. ama artık istemiyorum anlamıyo musun? hayatım boyunca elini tutamayacağım bi kadını sevmek istemiyorum ben. 34 yaşındayım. bi seni sevdim çok saçma. çok saçma ulan burdasın dokunamıyorum çok saçma. içim gidiyo sarılamıyorum çok saçma. seni bilmem ama ben artık dokunabileceğim bi insanı sevmek istiyorum. sabah onla uyanmak istiyorum ona...

heyecan her yaşta güzel bir şeydir ama her durumda sonu güzel bitmez. tutkuyla atılan yanlış adımlar insanı felakete sürükler. bazen anlık heyecanlar ömür boyu yük olur insanın sırtına, pişmanlık olur, utanç olur. vicdan azabı olur ki çekmesi çok zordur. insanın koparıp atamayacağı bağları vardır, arkasını dönüp gidemeyeceği durumlar, inkar edemeyeceği borçları vardır. bütün bunlar anlık heyecanlara feda edilemez.

az mı merak ettin çok mu merak ettin

birden durup dururken içim cız etti. bi baktım gene aynı karın ağrısı. öyle özlemişim ki seni

fakat müzeyyen bu derin bir tutku

çok heyecanlıyım napsak ki

özür dilerim size bir şey sorabilir miyim? hayat neden bu kadar zalim? insanlar, insanlar ne kadar zalim? yasamak neden bu kadar zor ve bu kadar güzel ve vazgeçilmez? karım. karım bana çok kızıyor. ona istediği gibi bir hayat sunamadığım için. istediği gibi bir adam olamadığım için. çocuklarım, çocuklarım da bana çok kızıyor. onlara bilgisayar, elbise, ayakkabı, araba alamadığım için. patronum. patronum sürekli alaycı bakışlarla, beni izleyerek ne kadar ise yaramaz bir adam olduğumu günün...

terliklerimle gelsem sana

ama herkes öldürdü diye ölmez

gerçek olmadığını bal gibi bilirim ama yine de sana inanırım

ben kalbim olmadan da yaşarım sandım ama yaşayamıyorum

ama ben güçlü olmak istemiyorum ki ben şekerpareyi istiyorum

mayıs 2010. tevfik hoşlanıyo benden. buradaki en uyumsuz insan o. anadolulu. cahil. neredeyse hiçbir iyi özelliğini geliştirmemiş. ekibin casusu. ekibin katili. sürekli bana bakıyo. korkutuyo beni. ama buradaki zayıf halka o. çok ezik. ona güven verirsem, sevgi verirsem en kolay onu kendi tarafıma çekebilirim. başladım bile. bir haftaya aşık olur bana.

hiç iyi değilim ada. seni hiç unutmadım. bunların olacağını hiç düşünmemiştim. yarım yamalağım her şey bombok. sen atlattın mı yoksa benden intikam mı alıyorsun? gülümsüyorsun. gerçek mi? hiç böyle olacağını düşünmemiştim. senden ayrıldığım ilk günler kuş gibi hissetmiştim kendimi. sana da kendime de iyilik yaptığımı düşünmüştüm. ta ki ufacık bir şey beni darmadağın edene kadar. sana ait ufacık bir toka alay etti benimle o gün. işte o sabah seninle neleri kaybettiğimi anladım. bir daha sen...

biraz sevmek diye bir şey yok çünkü. ya ölüceksin aşkından ya da vazgeçeceksin.

hayat bizi yalancı çıkarana dek bulduğumuz cevapları doğru sanardık

tamam beni sevme. sevme beni tamam. ama başkasını da sevme. nefret mi ediceksin benden et. ben senin nefretine de razıyım, ben senin öfkene de razıyım, ben senden gelicek her şeye razıyım. yeter ki başkasını sevme.

ben ben olmaktan çıkıyorum. özlüyorum seni, durduramıyorum.

ağladım çünkü seninle konuşamadım. ağladım çünkü sen beni görmüyosun ve ben seni seviyorum. bilmiyosun. tabi nerden bileceksin. sen ancak birisi öldüğünde duygusal yaklaşıyosun. senin duygu radarına girebilmek için illa ölmek mi lazım behzat? haklısın. cesaretin olmadan ne yapacaksın ki? hayatımda tanıdığım en korkak adamsın. herkese meydan okuyosun ama kendi duygularından korkuyosun. geçmişe saplanıp kalmışsın. en büyük felaketler senin başına gelmiş di mi? en büyük acıları sen çekmişsin...

bir zamanlar burası mert insanların diyarıydı şimdi bakıyorum da çapulcuları doldurmuşsun buraya kardeş. sen eskiden öyle fazla konuşmazdın bakıyorum şimdi biraz geveze olmuşsun. o zaman git konuş onlara ramiz karaeski emaneti olan bu şehr-i istanbul'u geri alacakmış de. de onlara tamam mı?