LIFO POLITICS

«Δεν είναι δικαιοσύνη αυτή» φώναζαν οι συγγενείς των θυμάτων της πυρκαγιάς στο Μάτι όταν ανακοινώθηκε η δικαστική απόφαση για τους λιγοστούς κατηγορούμενους που καταδικάστηκαν για πλημμελήματα με εξαγοράσιμες ποινές. Οι πολιτικοί και αυτή τη φορά βρέθηκαν από νωρίς εκτός του κάδρου των ευθυνών, παρά τις τεράστιες ελλείψεις και τα λάθη που έγιναν. Η δικογραφία που πήγε στη Βουλή και αφορούσε μήνυση από συγγενείς θυμάτων στο Μάτι κατά του Πάνου Σκουρλέτη και του Νίκου Τόσκα είχε την ίδια τύχη που έχουν όλες. Μπήκε στο αρχείο και κανένας βουλευτής δεν ζήτησε τη διευρεύνηση τυχόν ποινικών ευθυνών τους. Η δίκη για το Μάτι καθυστέρηση έξι χρόνια, στη διάρκεια της οποίας ακούστηκαν πολλά και παρουσιάστηκαν αποκαλυπτικά στοιχεία, αλλά ελάχιστα απασχόλησαν την κοινή γνώμη. Ούτε κανένας πολιτικός διαμαρτυρήθηκε για την απουσία κράτους δικαίου. Η Βασιλική Σιούτη συζητά με Μαρίνα Καρύδα, η οποία κατοικεί στο Μάτι και έχει καταγράψει όλα τα γεγονότα και τις μαρτυρίες που σχετίζονται με την καταστροφική πυρκαγιά που σκότωσε 104 ανθρώπους και τραυμάτισε δεκάδες άλλους και τον δημοσιογράφο Μάκη Πολλάτο που παρακολούθησε τη συνέντευξη που έδωσε η πολιτική ηγεσία τρεις μέρες μετά, υποστηρίζοντας ότι τα έκανε όλα σωστά.

Η Βασιλική Σιούτη συνομιλεί με τον ιστορικό και υποψήφιο ευρωβουλευτή της Νέας Αριστεράς, Κωστή Καρπόζηλο, για τη γέννηση του ελληνικού εργατικού κινήματος και τους πρωτεργάτες του.

«Οι εισαγγελικές αρχές δεν μπορούν να αγγίξουν έναν υπουργό, δεν μπορούν να ζητήσουν την άρση ασυλίας του, όπως τη ζητάνε για τον βουλευτή», αναφέρει ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου και υποψήφιος ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Κώστας Χρυσόγονος, στη Βασιλική Σιούτη. Ο μόνος τρόπος για να ερευνηθεί ποινικά ένας υπουργός είναι να κινηθεί η Βουλή εναντίον του, εξηγεί. Αλλά «πως θα κινηθεί εναντίον ενός μέλους της η κοινοβουλευτική πλειοψηφία;» αναρωτιέται και προτείνει να αλλάξει το περίφημο άρθρο 86, περί ευθύνης υπουργών και να μειωθει η παρεχόμενη συνταγματική προστασία στα πολιτικά πρόσωπα.

«Στην αρχή φαινόταν ανέφικτο, αλλά τελικά συμφώνησαν όλες οι πλευρές» λέει για τη σημαντική κυπριακή πρωτοβουλία αποστολής ανθρωπιστικής βοήθειας στη Γάζα,ο δημοσιογράφος Κώστας Βενιζέλος από την Λευκωσία. H Βασιλική Σιούτη τον ρωτάει για το κλίμα των ευρωεκλογών στην Κύπρο, για την ιδιαιτερότητα του μεταναστευτικού ζητήματος και για τις προσδοκίες επίλυσης του Κυπριακού ζητήματος 50 χρόνια μετά την τουρκική εισβολή. Πριν από το τέλος του μήνα θα ξεκινήσει ξανά η αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας στη Γάζα, λέει στο Lifo Politics ο δημοσιογράφος Κώστας Βενιζέλος από την Λευκωσία. Η Κύπρος φέτος συμπληρώνει 20 χρόνια στην Ευρωπαϊκή Ένωση και 50 χρόνια από την τουρκική εισβολή. «Υπήρχαν μεγαλύτερες προσδοκίες για την επίλυση του Κυπριακού από την συμμετοχή στην ΕΕ. Η συνολική αποτίμηση όμως, είναι μάλλον θετική» αναφέρει. Το μεταναστευτικό είναι από τα μεγάλα προβλήματα για την Κύπρο, που σηκώνει αναλογικά με το μικρό μέγεθος της το μεγαλύτερο βάρος. «Τον τελευταίο μήνα καταγράφονται πάνω από χίλιες αφίξεις την εβδομάδα».

Η Βασιλική Σιούτη μιλά με τον Μάκη Πολλάτο, διευθυντή ειδήσεων της LiFO, για την κατάσταση στο Ισραήλ και το Ιράν.

Το one laptop per child ήταν το πιο σημαντικό πράγμα που έκανε στη ζωή του ως τότε, αλλά σήμερα του περνάει από το μυαλό και μια πιο ενεργή εμπλοκή στα κοινά. «Είναι κάτι που συζητώ, δεν με αφήνει αδιάφορο» λέει ο κ. Μιχάλης Μπλέτσας.

Ο υφυπουργός Εξωτερικών, αρμόδιος για την ομογένεια, Γιώργος Κώτσηρας, μιλάει στη Βασιλική Σιούτη για την για την επιστολική ψήφο δηλώνοντας αισιόδοξος ότι μέχρι τις 29 Απριλίου, που κλείνει η πλατφόρμα, θα υπάρξουν περισσότερες εγγραφές, καθώς «όσο πλησιάζουμε στον χρόνο των ευρωεκλογών, το ενδιαφέρον θα αυξάνεται» και διευκρινίζει ότι πλέον μόνο με επιστολική ψήφο θα μπορεί να ψηφίσει κάποιος στο εξωτερικό.

Η Βασιλική Σιούτη συζητά με τον συγγραφέα-δημοσιογράφο και αρθρογράφο της Lifo, Γιάννη Παντελάκη, για τις εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ, για τους «μεσσίες» στην αριστερά και για τις αιτίες που τροφοδοτούν την άνοδο της δεξιάς και στην Ελλάδα.

Πριν από λίγο καιρό ανακοινώθηκε στη Γερμανία η δημιουργία κόμματος- παρακλάδι του τουρκικού ΑΚΡ, με σκοπό τη συμμετοχή στις ευρωεκλογές, ώστε αν καταφέρει να εκλέξει ευρωβουλευτές, αυτοί να γίνουν η φωνή του Ερντογάν στο Ευρωκοινοβούλιο. Το κόμμα ονομάζεται DAVA από τα αρχικά του ονόματος του, που είναι «Δημοκρατική Συμμαχία για την Πολυμορφία και την Αφύπνιση». Στις ευρωεκλογές, λέει ο Ρόναλντ Μαινάρντους, δεν ισχύει το πλαφόν των γερμανικών εθνικών εκλογών του 5%. «Μπαίνει κανείς με 0,6%, δηλαδή με 250.000 ψήφους. Για αυτό οι ιδρυτές του τουρκικού κόμματος είναι αισιόδοξοι. Αν το DAVA είναι καλά οργανωμένο και ξοδέψει κάποια χρήματα, μπορεί να βγάλει έναν-δύο ευρωβουλευτές και θα είναι η φωνή της Τουρκίας στην ευρωβουλή. Αυτο θέλει να κάνει ο κ. Ερντογάν». Ο Ρόναλντ Μαινάρντους μιλάει επίσης για τον ρόλο της Γερμανίας ως μεσολαβητή στα ελληνοτουρκικά και επισημαίνει μερικές αλλαγές που σημειώνονται τελευταία.

Η Βασιλική Σιούτη συνομιλεί με τον καθηγητή του Παντείου Πανεπιστημίου, Κώστα Λάβδα, για τον πολυπολικό κόσμο που έχει αναδυθεί, για τους κινδύνους της καρτελοποίησης της πολιτικής, για την Ουκρανία, την Τουρκία και τη σημασία των αμερικανικών εκλογών.

Ο αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών Θοδωρής Λιβάνιος μιλάει στη Βασιλική Σιούτη για όλες τις αλλαγές στις ερχόμενες ευρωεκλογές.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η πολιτική συγκυρία, τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη, δεν μας αφήνει να πλήξουμε, καθώς μας προκαλεί να την παρακολουθησουμε και να την εξηγήσουμε. Τα τελευταία χρόνια, παρατηρείται μια δεξιά στροφή, αλλά υπάρχει και ρευστότητα. Η αριστερά και η κεντροαριστερά δεν είναι στην καλύτερη τους περίοδο και το πολιτικό τοπίο μοιάζει να είναι ξανά υπό διαμόρφωση. Οι ευρωεκλογές του Ιουνίου θα είναι το βαρόμετρο που θα καταγράψει τον συσχετισμό δυναμεων τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην ΕΕ και αυτή τη φορα για πολλούς λόγους μοιάζει να είναι πιο σημαντικές από άλλες φορές γιατί αναμένεται να καταγράψουν τη βούληση των πολιτών για το προς τα που θέλουν να κινηθεί η ΕΕ.

Η Βασιλική Σιούτη συζητά με τον αμυντικό συντάκτη και δημοσιογραφο της LiFO, Μάκη Πολάτο, για όλες τις τελευταίες εξελίξεις στην κούρσα των εξοπλισμών.

«Aπό το 2019 ως το 2024 έχουμε την κυριαρχία ενός κόμματος και παράλληλα την απουσία άλλου πόλου εξουσίας, ενώ όποιες απώλειες έχει η κυβερνηση κατευθύνονται προς τα δεξιά και όχι αριστερά» λέει στη Βασιλική Σιούτη ο δημοσιογράφος και αρθρογράφος της LiFO, Γιάννης Παντελάκης.

Ο Ερντογάν έχει πάρει ένα πολύ ισχυρό μήνυμα που λέει ότι πρεπει να πέσει η ένταση με την Ελλάδα, αν θέλει να έχει μια πιο ομαλή σχέση με την Ουάσινγκτον και τις Βρυξέλλες, λέει η Ινώ Αφεντούλη, σχολιάζοντας την αλλαγή της στάσης του Τούρκου προέδρου. Θεωρεί ότι ο Ερντογάν «είναι ένας ηγέτης μεγάλου βεληνεκούς, μας αρέσει-δεν μας αρέσει» και εκρήξεις του δεν προέρχονται από το θυμικό, αλλά είναι υπολογισμένες. Τον χαρακτηρίζει «ελεγχόμενα απρόβλεπτο» και υποστηρίζει ότι «η τουρκική διπλωματία έχει δώσει πάρα πολλά δείγματα σκληρού ρεαλισμού». Η ελληνική θέση όμως είναι αναβαθμισμένη τελευταία «λόγω σταθερότητας στη δική μας πλευρά και αστάθειας στην ευρύτερη περιοχή». Επισημαίνει ότι «η Ελλάδα για την Τουρκία θεωρείται το καλό παιδί της δύσης» καθώς και ότι «η επιθυμία του Ερντογάν να παίξει ρόλο ηγετικό στον αραβικό κόσμο δεν γίνεται δεκτή από τους Αραβες». Για τον πόλεμο στη Γάζα λέει ότι αυτό που γίνεται εκεί είναι χωρίς προηγούμενο, με τεράστιο ανθρώπινο κόστος και για το ουκρανικό ότι η επίλυση του θα είναι επώδυνη για την Ουκρανία, καθώς εκτιμά ότι δεν θα υπάρξει επιστροφή εδαφών.

Η Βασιλική Σιούτη και οι δημοσιογράφοι της LiFO Αρης Δημοκίδης και Γιάννης Πανταζόπουλος σχολιάζουν σε χαλαρό ύφος τις σημαντικότερες πολιτικές εξελίξεις της χρονιάς.

Ο έμπειρος δημοσιογράφος και πρώην διευθυντής της εφημερίδας «Αυγή», Δημήτρης Στούμπος λέει ότι «έχει γεμίσει με πολλά αντίσκηνα» ο χώρος που κάλυπτε ο ΣΥΡΙΖΑ μέχρι πρότινος και παρατηρεί ότι οι περισσότεροι δεν έχουν αποφασίσει ακόμα να πουν τα πράγματα με το όνομά τους. Η κατεύθυνση στην οποία θα οδηγήσει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης ο Στέφανος Κασσελάκης θα διαπιστωθεί στις 10 Δεκεμβρίου λέει, όταν θα συνεδριάσει η Κεντρική Επιτροπή για να ορίσει τον προγραμματισμό του συνεδρίου.

O καθηγητής και πρώην υφυπουργός Εξωτερικών, Γιάννης Βαληνάκης, υποστηρίζει ότι ο Ερντογάν θέλει να αλλάξει τα σύνορα και «η ελληνική κυβέρνηση και οι πολιτικές δυνάμεις παρακαλούν για ήσυχα καλοκαίρια», εκτιμώντας ότι με αυτή τη στάση στέλνουν μήνυμα στον «επιθετικό γείτονα» ότι η χώρα πάνω από όλα θέλει την ησυχία της και «είναι έτοιμη να συμβιβαστεί» όπως λέει. Θεωρεί πως είναι απλό «να ζητήσουμε από τους Ευρωπαίους, να μην πάρει η Τουρκία την τελωνειακή ένωση, που σημαίνει πολλά χρήματα και πολλά οφέλη, αν δεν άρει τις απειλές της κατά της ελληνικής κυριαρχίας». Ο κ. Βαληνάκης αναφέρει ότι η κυβέρνηση Κώστα Καραμανλή πέτυχε να οριοθετήσει τις θαλάσσιες ζώνες με τη συμφωνία του 2009 με την Αλβανία και ισχυρίζεται ότι ήταν η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου που ακολούθησε, η οποία με τους κακούς χειρισμούς της την άφησε να πέσει. Λέει πως ήταν μία διεθνής συμφωνία που δέσμευε κάθε πλευρά και θα έπρεπε να την αποδεχθεί η Αλβανία», όπως κάνει η κυβέρνηση Μητσοτάκη για την Συμφωνία των Πρεσπών, «που λέει ότι υπογράφηκε άρα πρέπει να τη δεχτεί». «Η Αλβανία ήρθε μετά, με εσωτερικά τερτίπια και είπε “όχι, εγώ την αμφισβητώ διότι δεν εξυπηρετεί το εθνικό συμφέρον”. Αλίμονο αν κάθε χώρα μετά την υπογραφή μιας συμφωνίας λέει ότι την αμφισβητεί. Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα. Δεν την αφήνεις να το κάνει αυτό και της κλείνεις το δρόμο προς την ΕΕ» υποστηρίζει, τονίζοντας ότι η τότε ελληνική κυβέρνηση έπρεπε να αναγκάσει την άλλη πλευρά να την αποδεχθεί. «Είναι αυτό που λέμε pacta sunt servanda».

Oι εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ επιταχύνθηκαν σφόδρα από την εκλογή ενός απροσδόκητου νέου αρχηγού, του κ. Κασσελάκη, ο οποίος δημιούργησε μία τρικυμιώδη κατάσταση, μέσα στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και προκάλεσε αυτά τα αποσχιστικά φαινόμενα, τα οποία δεν θα σταματήσουν εδώ» αναφέρει ο καθηγητής και πρώην υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης Σημίτη, Νίκος Χριστοδουλάκης. Για τον Στέφανο Κασσελάκη λέει ότι μοιάζει με τον διευθυντή που πήγε σε μια εταιρεία, που αντιμετωπίζει προβλήματα, για να κάνει αναδόμηση, αλλά τελικά επιφέρει μία περαιτέρω καταστροφική αποδόμηση. Χαρακτηρίζει ως ασυναρτησίες «όσα είπε για το δημόσιο χρέος επί Σημίτη» και ως «πυροτεχνήματα που σκάνε στα χέρια του» τις περισσότερες παρεμβάσεις του. Λέει για αυτόν ότι εμφανίστηκε ως μεσσίας και «το γεγονός ότι δεν είχε σχέση με την αριστερά, θα είναι το μικρότερο πρόβλημα, που θα έχει να αντιμετωπίσει» ενώ επισημαίνει την αδυναμία διαμόρφωσης ενός πολιτικού λόγου. Το «να ανοίξει την πόρτα ένας μεσσίας, να μπει και να στρογγυλοκαθίσει», όπως λέει, «δεν έχει προηγούμενο στην Ελλάδα, ούτε και σε άλλα ευρωπαϊκά κόμματα». Ο Νίκος Χριστοδουλάκης εκφράζει τον ευρύτερο προβληματισμό του για τη διαδικασία εκλογής προέδρων από τα μεγάλα κόμματα, για την οποία εκτιμά ότι χρειάζεται αναθεώρηση. «Δεν μπορεί να γράφεσαι την παραμονή και να ψηφίζεις την επόμενη. Τα κόμματα οφείλουν να επανεξετάσουν αυτόν τον εντελώς ανοιχτό, άρα στην πράξη εντελώς ανεξέλεγκτο τρόπο προσέλευσης και ψηφοφορίας». Για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ δηλώνει πως ακολουθεί μία σώφρωνα πολιτική και «Δεν διαλαλεί “ανοίξαμε και σας περιμένουμε”» αλλά, «οικοδομεί την επιρροή του κόμματος σταδιακά, χωρίς πρόχειρες κατασκευές». «Δεν θέλει βιασύνη, θέλει πολλή δουλειά. Αυτή είναι η άποψή μου κι ελπίζω να συμφωνούν οι περισσότεροι. Στο ΠΑΣΟΚ υπάρχουν όλες οι απόψεις. Υπάρχει μία άποψη: “ανοίξτε τις πόρτες και όποιος θέλει να μπει, ας μπει” ακόμα και αν δεν υπάρχουν διασφαλίσεις. Υπάρχει και η άποψη: “κλείστε τις πόρτες να μην μπει κανένας” . Και οι δύο αυτές απόψεις είναι ακραίες», λέει και υποστηρίζει τη θέση «Ούτε διάπλατα ανοιχτές πόρτες, ούτε περίκλειστο κόμμα». Στην οικονομία λέει ότι έχουν γίνει βήματα προόδου και ότι «η Ελλάδα, κυρίως λόγω του τουριστικού ρεύματος, σημείωσε μια ανάπτυξη, και το 2022 και το 2023, η οποία είναι αξιόλογη και μακάρι να συνεχίσει». «Η ανεργία όμως, ναι μεν μειώθηκε, αλλά εξακολουθεί να είναι από τις μεγαλύτερες στην ΕΕ» αναφέρει. «Οι εξαγωγές αυξήθηκαν, όχι τόσο όμως, όσο αυξήθηκαν οι εισαγωγές, με αποτέλεσμα το εμπορικό ισοζύγιο της χώρας, έπειτα από αρκετά χρόνια, να ξαναγίνει έντονα αρνητικό και μάλιστα διευρυνόμενο, πράγμα το οποίο αν συνεχιστεί έτσι, θα δημιουργήσει μια σοβαρή απειλή για την ελληνική οικονομία». Ο πρώην υπουργός Οικονομικών υποστηρίζει ότι «δημοσιονομικά η κυβέρνηση ήταν η πιο τυχερή του τελευταίου μισού αιώνα», καθώς είχε την ευκαιρία να δώσει πάρα πολλά χρήματα λόγω της πανδημίας, «μοίρασε γύρω στα 60 δισ, ενώ ειδε το χρέος να μειώνεται σαν ποσοστό του ΑΕΠ, λόγω του πληθωρισμού τον οποίο δεν ενδιαφερόταν να μειώσει». Αναφέρει επίσης ότι η ελληνική οικονομία πάει καλύτερα σε σύγκριση με ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες, «αλλά δεν έχει εκείνα τα εχέγγυα τα οποία θα της επιτρέψουν, μία απρόσκοπτη πορεία προς το μέλλον με τους ίδιους όρους» και δηλώνει ότι θα ήθελε πολύ να είναι στη θέση του κ. Μητσοτάκη, αυτή την περίοδο, όταν έχει απέναντί του τη Γερμανία, η οποία είναι αυτή που έχει τώρα προβλήματα στην οικονομία της και όχι η Ελλάδα.

Η αποχώρηση από την καγκελαρία της Ανγκελα Μέρκελ, που υποστήριζε την τιμωρητική πολιτική απέναντι στην Ελλάδα, αλλά και η πολιτική Μητσοτάκη, που επιδοκιμάζεται στα οικονομικά και στα ελληνοτουρκικά από τους Γερμανούς και έχει βάλει στην άκρη το ζήτημα των πολεμικών επανορθώσεων και του κατοχικού δανείου, είναι οι βασικοί λόγοι για τη βελτίωση των σχέσεων της κυβέρνησης Μητσοτάκη με τη Γερμανία. Παράλληλα, ο καγκελάριος Σολτς προσπαθεί να αξιοποιήσει την καλή αυτή σχέση προς όφελος του στην αντιμετώπιση του μεταναστευτικού ζητήματος, προσβλέποντας στην βοήθεια της Ελλάδας για τη μείωση των δευτερογενών ροών. Το μεταναστευτικό απασχολεί έντονα την γερμανική κοινωνία και επηρεάζει τις εσωτερικές πολιτικές διεργασίες. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στο Βερολίνο, δήλωσε πρόθυμος να συμβάλει σε αυτό και η γερμανική κυβέρνηση υπολογίζει στη βοήθεια του, όπως και στον Ταγίπ Ερντογάν, η ανακοίνωση της επίσκεψης του οποίου στο Βερολίνο ωστόσο, προκάλεσε μεγάλη αναστάτωση σε αντίθεση με αυτή του Ελληνα πρωθυπουργού που θεωρήθηκε ρουτίνας.