euroradiofm

Сваю працу выбарчая камісія па выбарах у Каардынацыйную раду пачала з “рэзкіх” рашэнняў. Не зарэгістравалі цэлы выбарчы спіс і адмовілі ў рэгістрацыі кандыдаткай у дэлегаты КР цэлай прадстаўніцы Аб’яднанага пераходнага кабінета па нацыянальным адраджэнні Аліне Коўшык. Коўшык потым, што праўда, зарэгістравалі, а вось спіс — не. Вось толькі далей камісію, выглядае на тое, чакаюць больш складаныя і напружаныя часы… Што ў працы выбарчай камісіі было нечаканым і ці гатовыя былі сябры камісіі да такой працы? Якія парушэнні, апроч узгаданых, былі заўважаныя і як каралі парушальнікаў? Ці быў ва ўсіх роўны доступ да СМІ і якіх вынікаў галасавання чакаюць у камісіі? На гэтыя ды іншыя пытанні ў эфіры Еўрарадыё адказвае старшыня выбарчай камісіі па выбарах у Каардынацыйную раду Алена Прыходзька

Назіраючы за выбарчай кампаніяй у Каардынацыйную раду, мы не забыліся і пра іншыя знакавыя даты і падзеі. Да прыкладу, што 15 траўня ў свеце, а ў тым ліку і ў Беларусі, адзначаецца Дзень сям’і, а 17 траўня — Міжнародны дзень супраць гамафобіі, трансфобіі і біфобіі. Што ў выпадку з сем’ямі, што з гамафобіяй у беларусаў, на вялікі жаль, не ўсё добра. А лукашэнкаўскі рэжым, замест таго, каб праблемы ў гэтых сферах выпраўляць, разважае пра “традыцыйныя сямейныя каштоўнасці”. Пра гэта ды шмат што іншае гаворым з гендарнай даследчыцай Ірынай Сідорскай у чарговым выпуску Gender Gap

Адпрацоўка вёсак і гвардыя Карпянкова — "Раніца з Еўрарадыё" за 21 траўня by Euroradio

Лёс бульбы і забарона мікрапіпіські — Еўразум за 20 траўня | Новости Беларуси за 20 мая by Euroradio

У выбарчых спісах даволі шмат блогераў ды медыйных персон, якія выявілі жаданне стаць дэлегатамі Каардынацыйнай рады новага склікання. Балатавацца ці не залежыла не ад палітычнага досведу ці яго адсутнасці, а ад палітычных амбіцый альбо шчырага жадання дамагчыся нейкіх зменаў. Пажадана — у Беларусі, але як мінімум — у дэмакратчных сілах і ў становішчы беларусаў за мяжой. Калі ж цягам 2 гадоў, на якія абіраецца гэты склад КР, яны ніякіх зменаў да лепшага дамагчыся не здолеюць, то ўсім сённяшнім палітыкам варта будзе “шукаць нармальную працу” па-за палітыкай. Што падштурхнула да ўдзелу ў выбарах і як фармавалася каманда? Чаго хочуць дамагчыся з дапамогай Каардынацыйна рады, з якой праграмай ідуць? Ці лічаць КР сапраўды сур’ёзнай структурай? На гэтыя ды іншыя пытанні ў эфіры Еўрарадыё адказвае блогерка, лідарка выбарчага спісу “Хопіць баяцца” на выбарах у Каардынацыйную раду Таццяна Мартынава

Дэбаты: Яўген Караулаў (спіс №12: Моладзевы наступ) VS Канстанцін Акінчыц (спіс №4: Аб'яднанне "Наша справа").

Калі адразу пасля нападу Расіі на Украіну з тэрыторыі Беларусі Лукашэнка істэрычна расказваў пра тое, “адкуль на Беларусь рыхтаваўся напад”, і паказваў нейкія незразумелыя накірункі гэтых нападаў, то цяпер нарэшце вызначыўся. Аказалася, што мэта новага нападу з тэрыторыі Украіны — “каліноўцы” пры падтрымцы войскаў НАТО плануюць (ці планавалі) захапіць “кобрынскі плацдарм”. Роля ва ўсім гэтым уварванні ўкраінскіх уладаў не агучвалася. Чаму Лукашэнка абраў мэтай нападу Кобрын? Ці змянілася пазіцыя кіраўніцтва Украіны адносна ўдараў па аб’ектах на тэрыторыі Беларусі? Ці здолее Кітай пасадзіць Маскву і Кіеў за стол перамоваў і якой можа быць роля Лукашэнкі ў гэтым? Якія сёння адносіны ў кіраўніцтва Украіны з беларускімі дэмсіламі і ці магчыма ў будучым стварэнне праекта кшталту Балта-Чарнаморскага саюза? На гэтыя ды іншыя пытанні ў эфіры Еўрарадыё адказвае дырэктар украінскага Інстытута сусветнай палітыкі, эксперт iSANS Яўген Магда

Лукашэнка шчыра прызнаўся расійскім журналістам у тым, што ён — суагрэсар у пуцінскай вайне супраць Украіны. Што праўда, сенсацыяй гэта не стала, бо пра саўдзел яго асабіста і ўсяго лукашэнкаўскага рэжыму ў ваенных злачынствах расійскіх акупацыйных войскаў ва Украіне ні для каго не сакрэт і не навіна. Пачынаючы з факта, што расійская армія напала на Украіну, у тым ліку і з тэрыторыі Беларусі. Так, сёння нападаў такіх няма, і ракеты з беларускай тэрыторыі па гарадах Украіны не ляцяць, але дапамагаць расійскім акупантам лукашысты не перастаюць. Іншым, але не менш небяспечным чынам. Што ў інфармацыі пра працу беларускіх прадпрыемстваў на расійскую абаронку зацікавіла прадстаўнікоў BELPOL — што ў гэтым новага? Якім чынам здабывалі інфармацыю і з якімі складанасцямі сутыкнуліся? Ці адрэагавалі замежныя кампаніі і палітыкі на інфармацыю пра ролю прадстаўнікоў лукашэнкаўскага рэжыму ў абыходзе санкцый? На гэтыя ды іншыя пытанні ў эфіры Еўрарадыё адказвае прадстаўнік ініцыятывы BELPOL Уладзімір Жыгар

На фоне разваг прапагандыстаў і крытыкаў у дэмакратычным асяродку пра нулявы рэйтынг і незапатрабаванасць такой структуры, як Каардынацыйная рада, лукашэнкаўскі рэжым чамусьці нервова рэагуе на любую дзейнасць, з гэтай структурай звязаную. Так, ужо прызнаныя “экстрэмісцкімі фармаваннямі” ўсе выбарчыя спісы, што бяруць удзел у выбарчай кампаніі ў КР. Адначасова, бо ўсю іншую злачыннасць і пагрозы нацбяспецы вынішчылі, так званыя “сілавікі” ўзяліся за пераслед тых, хто за мяжой браў удзел у святкаванні Дня Волі. Самі ж арганізуюць у Нацбібліятэцы канферэнцыю, дзе, сярод іншага, заслухаюць даклад дырэктара бібліятэкі Гігіна на тэму "Губернатар Міхаіл Мураўёў і нацыянальна-культурнае адраджэнне Беларусі"... Чаму лукашысты так нервова рэагуюць на выбары ў КР і чаго хочуць дамагчыся пераследам удзельнікаў святкавання Дня Волі? Ці варта беларусам асцерагацца развалу Расіі і ці здолее Кітай пасадзіць Маскву і Кіеў за стол перамоваў? Якія профіты разлічвае атрымаць ад Аліева Лукашэнка і ці чакаць новага міграцыйнага крызіса? Гэтыя ды іншыя тэмы абмяркоўваем у штотыднёвым жывым эфіры Еўрарадыё з дацэнткай, кандыдаткай гістарычных навук, незалежнай эксперткай Розай Турарбекавай.

Карабахскі аграгарадок і апалітычныя мігранты — "Раніца з Еўрарадыё" за 20 траўня by Euroradio

Навязлівыя мухі і дзвіж у КР — Еўразум за 17 траўня | Новости Беларуси за 17 мая by Euroradio

Жыхары Новай Каледоніі змагаюцца з французскімі уладамі. Іспанцы пакутуюць ад нашэсця мух. У Канах кінаманы хэйцяць новы фільм аўтара “Хроснага бацькі”. А кітайскія аўтамабілі запаланілі еўрапейскія парты. Пра ўсё гэта больш падрабязна ў нашым аглядзе цікавых міжнародных навін.

Дэбаты на Еўрарадыё: выканаўца абавязкаў старшыні “Народнай грамады” Яўген Вільскі (спіс №1) vs былы інструктар BYPOL (цяпер: BELPOL) Максім Дзенісевіч (спіс №2).

Здараецца так, што адно нейкае тваё выказванне, кінутае мімаходзь, не толькі становіцца мемам, але і цалкам мяняе тваю рэпутацыю. Ты, прыкладам, шмат гадоў быў апанентам рэжыма, прыхільнікам дэмакратычных зменаў у краіне, змагаром і свядомым, а вось гэты мем у адзін момант робіць з цябе чалавека, пра якога кажуць: “А, гэта той, што “не злаваць дзеда!”. І раптам замест “змагара” ты атрымліваеш рэпутацыю “здрадніка”, ты ўжо не “свядомы”, а той, хто не верыць у беларускі народ. Ці застаецца перакананым, што “дзеда злаваць не трэба” і ці атрымаў новыя доказы вернасці сваёй пазіцыі? Ці застаюцца ў беларусаў надзеі на пазітыўныя перамены ў краіне, у якой перспектыве і на каго ці што нам варта разлічваць? Адкуль з’явілася вера ў “вялікі беларускі народ” і што маецца на ўвазе пад гэтым пафасным выразам? На гэтыя ды іншыя пытанні ў эфіры Еўрарадыё адказвае дырэктар “Беларускай ініцыятывы” Chatham House Рыгор Астапеня.

Знаёмства з удзельнікамі выбарчых спісаў па выбарах ў Каардынацыйную раду абмяжоўваецца лідарамі гэтых спісаў, ці запрашэннямі на эфір людзей і так грамадству вядомых, медыйных і раскручаных. І гэта зразумела, бо такім чынам да эфіра і да самога выбарчага спіса можна прыцягнуць больш увагі будучых выбарцаў. Але і сярод тых, хто не на “першым плане” ўвагі журналістаў і грамадскасці, чыё прозвішча стаіць у канцы спіса і хто найхутчэй у КР не трапіць, шмат цікавых людзей. Якія выдатна разумеюць, што для лукашэнкаўскіх следчых няма розніцы, на якім месцы ў выбарчым спісе знаходзіцца кандыдат у дэлегаты КР... Чаму вырашылі паспрабаваць сябе ў “вялікай” палітыцы і чаму менавіта “Блок Пракоп’ева-Ягорава” абралі ў якасці старта? Ці разумее, што ў Каардынацыйную раду, маючы №33 у спісе, найхутчэй не патрапіць, але фігурантам крымінальнай справы ўжо стаў? Ці сапраўды верыць, што праз гэты орган можна рэалізаваць хоць нешта задуманае? На гэтыя ды іншыя пытанні ў эфіры Еўрарадыё адказвае сябра выбарчага спіса “Блок Пракоп’ева-Ягорава” на выбарах у Каардынацыйную раду, старшыня пражскай суполкі “Пагоня”, бізнесмен Віталь Цімошчанка

На пачатку траўня ў шэрагу краін Усходняй Еўропы адзначалася 20-я гадавіна ўваходжання ў склад Еўрапейскага саюза. Не святкавалася, а менавіта адзначалася — без парадаў, салютаў, “лідараў” на трыбунах і натоўпаў прымусова-шчаслівых грамадзян. Прапагандысты з краін на ўсход ад Польшчы, краін Балтыі ды Венгрыі скажуць, што ўсяго гэтага не было таму, што радавацца няма нагодаў і вартых гонару вынікаў у гэтых краін Усходняй Еўропы няма. Але прапаганда на тое і прапаганда, каб не параўноўваць лічбы і ўзровень дабрабыту, а даказваць, што абраны нязменным лідарам краіны шлях — правільны і вядзе да шчаслівай будучыні нібыта нават народу гэтай краіны. Чым адрозніваецца шлях, абраны Лукашэнкам для Беларусі і нашых суседзяў, якія пайшлі ў ЕС? Ці сапраўды ў Еўрасаюзе лепш з пункту гледжання дабрабыту звычайнага чалавека і адкуль тады ў Еўпропе столькі еўраскептыкаў? Ці моцна ўзбагаціцца рэжым за кошт маёмасці сваіх апанентаў? На гэтыя ды іншыя пытанні ў эфіры Еўрарадыё адказвае блогер, бізнесмен, сябра выбарчага спісу “Блок Пракоп’ева-Ягорава” на выбарах у Каардынацыйную раду Аляксандр Кныровіч

Канец каровам і ідэалагічныя летнікі — "Раніца з Еўрарадыё" за 17 траўня by Euroradio

Сонечная абарона і дуля Мінадукацыі — Еўразум за 16 траўня | Новости Беларуси за 16 мая by Euroradio

Замах на прэм'ер-міністра Славакіі Роберта Фіца нарабіў шуму ва ўсім свеце. У нападзе падазраюць паэта і пісьменніка Юрая Цынтулу, якога называюць прыхільнікам адной з апазіцыйных партый — "Прагрэсіўная Славакія". Партыя дзеянні Юрая Цынтулы асудзіла, а сам ён сказаў, што зрабіў так таму, што нязгодны з палітыкай урада. Неспакойна і ў Расіі — там здымаюць з пасад адных генералаў ды міністраў, а на іх месца ставяць іншых. Некага адпраўляюць у турму. У Беларусі таксама здымаюць, але ў турму пакуль не адпраўляюць. Затое актыўна носяцца са збеглым польскім суддзёй Шмытам… Што не так з нападам на Фіца — апроч самога факту замаху на славацкага прэм’ера? Чым адметныя адстаўкі і чысткі ў генеральскім асяродку ў Расіі і Беларусі? Ці варта звяртаць увагу на тур выходнага дня Лукашэнкі ў Баку і што чакае польскага суддзю-уцекача? Гэтыя ды іншыя тэмы ў штотыднёвым жывым эфіры Еўрарадыё абмяркоўваем з палітычным аглядальнікам, гісторыкам Аляксандрам Фрыдманам.

Выбары ў Каардынацыйную раду вывелі на “першы план” шмат людзей, якія раней на такім узроўні ў палітычным жыцці беларускага грамадства ўдзелу не бралі. А злітыя Кіберпартызанамі базы КДБ яшчэ і падсвяцілі тых, у каго ёсць досыць цікавыя факты і сувязі са спецслужбамі ў біяграфіі. Гэта, а таксама рэакцыя на выбары ў КР рэжыма, які ўжо на дадзеным этапе кампаніі прызнаў амаль усе выбарчыя спісы і іх ўдзельнікаў “экстрэмісцкімі фармаваннямі”, робяць выбары ў Каардынацыйную раду цікавай і адметнай падзеяй. Але і пакідаюць шмат пытанняў, як да кандыдатаў, так і да іх праграм… Чаму вырашылі паспрабаваць сябе ў “вялікай” палітыцы і чаму менавіта Каардынацыйную раду абралі ў якасці старта? Што з сябе ўяўляе выбарчы спіс “Грамадскага руху “Краіна для жыцця” і з якой праграмай ідзе на выбары? Ці сапраўды верыць, што праз гэты орган зможа рэалізаваць задуманнае? На гэтыя ды іншыя пытанні ў эфіры Еўрарадыё адказвае лідар выбарчага спісу “Грамадскі рух “Краіна для жыцця” на выбарах у Каардынацыйную раду Віталь Савюк