InTalk - Ingrijpende levenservaringen

Als Elisa in verwachting is van haar tweede kindje, voelt ze zich al snel niet gerust. Bij de 20 weken echo blijkt haar voorgevoel terecht: Door een ernstige aandoening is haar dochtertje Eva niet levensvatbaar. Tegen al haar moedergevoel in, bereidt Elisa samen met haar partner in korte tijd zowel een vroegtijdige bevalling als de uitvaart voor. Daarna volgt een periode van rouw, bezinning en verder leven, met een nieuw soort diepe liefde voor Eva en voor haar andere dochters.

Emma zit al langer niet lekker in haar vel als haar drang naar controle zich gaat richten op hygiëne. Van poetsen, de was doen, opnieuw de was doen tot eindeloos handen wassen...Emma's leven komt in het teken te staan van smetvrees. Daarvoor krijgt ze medicatie en therapie. De echte eye-opener is de diagnose ASS, die zij op latere leeftijd krijgt. De inzichten die haar dat geven, maken haar controledrang minder 'nodig'.

Robin hoort voor het eerst stemmen in zijn hoofd na het gebruik van LSD. De intense ervaring stopt niet meer, net als het stemmen horen. Ook niet na opname, behandeling of medicatie. Robin ziet zichzelf daarom genoodzaakt vrede te sluiten met de stemmen, in plaats van ze te bestrijden. Hij besluit om zelf zijn beste vriend te zijn en ontwikkelt zijn eigen innerlijke stem om in dialoog te kunnen zijn.

Hoewel Klaas-Jan door familie en vrienden wordt gewaardeerd, voelt hij zich vaak onzeker over zichzelf. Soms leidt dat zelfs tot de gedachte dat het beter is als hij er niet meer zou zijn. Dan heeft niemand meer last van zijn falen. Pas na een tweede suïcidepoging gaat hij tijdens een opname met zijn diepere gevoelens aan de slag. En vindt hij nieuwe manieren om daar mee om te gaan.

'Mama, mijn hoofd zit zo vol', zegt Marloes al als kleuter tegen haar moeder wanneer ze met buikpijn weer ziek thuis blijft van school. Ook paniek speelt haar lange tijd parten. Het kost tijd, therapie, medicatie en de nodige aanpassingen in haar leefstijl om haar neurodiversiteit te omarmen en vooroordelen over ADHD los te laten. Om zo balans te houden binnen haar gezin en (werkend) leven.

Gloria is een gewenst kind. Maar met een verslaafde vader en een depressieve moeder, krijgt zij niet de support die zij nodig heeft om veilig op te groeien. Met angst voor haar vader en zorgen om haar moeder, is zij het liefst op haar eigen zolderkamer. Inmiddels is Gloria volwassen en zich bewust van de keuze het anders te kunnen doen dan haar ouders met recht op haar eigen geluk.

Na het overlijden van zijn vader kan Raghib niet goed met zijn gevoelens omgaan. Ondanks de liefde van zijn familie voelt hij zich vaak onbegrepen en een buitenstaander. Hij kiest voor een stoer 'mannelijk' imago, gaat dealen en schuwt uiteindelijk geweld niet. Ook vooroordelen en discriminatie leiden tot gebrek aan vertrouwen in de samenleving. In detentie kan Raghib letterlijk niet meer vluchten en leert hij te geloven in zichzelf.

Als Jeroen en zijn partner niet zomaar zwanger worden, volgt medisch onderzoek. Al snel blijkt dat Jeroen volledig onvruchtbaar is. Zij besluiten uiteindelijk tot een traject met donorzaad, met daarin zwangerschappen gevolgd door miskramen. In perioden van rouw weten Jeroen en zijn vrouw elkaar te steunen en tegelijk ook ruimte te geven. Openheid naar vrienden, familie en werkgever maken dat Jeroen die steun vindt die hij hierbij nodig heeft.

Marco is acht jaar als hij de verplichte bezoekregeling met zijn vader doorbreekt door weg te lopen. Hij maakt daarmee een einde aan de fysieke en mentale mishandeling waar hij als het ware al voor zijn geboorte aan werd blootgesteld, omdat ook zijn moeder werd mishandeld en getreiterd. Het laat zijn sporen na; Marco heeft een laag zelfbeeld, is gesloten en soms depressief. Zijn besluit om een boek te schrijven geeft hem kracht, nieuwe inzichten en vastberadenheid om kindermishandeling uit de onzichtbaarheid te halen.

Henriëtte koopt een rustieke woning in Groningen waar ze jaren aan klust. Na de aardbeving in Huizinge (2012) gaat de gedachte dat zij en haar gezin niet veilig wonen echter steeds meer aan haar knagen. Die gedachte blijkt terecht. Wat volgt zijn jaren van procedures, verhuizingen, onrust, frustratie, boosheid en chronische stress. Met eindelijk een nieuw veilig huis in het vooruitzicht, vertelt Henriëtte wat leven in aardbevingsgebied met haar doet.

'Terwijl ze insliep heb ik haar kusjes gegeven namens ons allemaal...', appt Floor aan haar ouders op 31 oktober 2022. Haar zusje Josien is dan net overleden na euthanasie. Waar Floor leerde omgaan met haar eigen psychische klachten, worstelde haar zusje jarenlang met ernstig lijden en zelfdestructief gedrag. Floor vertelt over wat voorafging aan het besluit, aan de band met haar zus en het verdriet over haar overlijden. En ze breekt een lans voor een open gesprek over psychisch lijden.

'Waarom twee bijbaantjes nemen als ik met pokeren een veelvoud kan verdienen?', denkt Edwin op zijn vijftiende. Maar gokken geeft hem niet alleen toegang tot mooie spullen, het geeft hem ook een kick die hem weerhoudt te voelen wat hij voelt en te zijn wie hij is. Zijn leefstijl, verslavingen en geldgebrek dwingen Edwin uiteindelijk tot een opname. Langzaam leert hij weer voelen; het 'mooiste kado van herstel'.

'Doe ik het wel goed?', vraagt Marjo zich af bij alles wat zij doet. Ook in haar huwelijk. Wanneer haar man verbaal agressief is of met spullen gooit, gaat zij er dan ook vanuit dat zij daar de schuld van is. En dat als ze stil blijft, het vanzelf overgaat. Toch bereikt Marjo het moment dat ze veiligheid zoekt in een blijf-van-mijn-lijfhuis. Daar leert ze op te komen voor wie ze zelf is.

Minke is 25 jaar als haar vader na een kort ziekbed overlijdt. Kort daarna wordt ook haar moeder ernstig ziek. Zij maakt de geboorte van Minkes eerste kind niet meer mee. Minke stort zich op haar baan en haar baby om zichzelf af te leiden van haar donkere gedachten, boosheid en verdriet. Nu, ruim 10 jaar later, heeft rouw nog steeds een plek in haar leven, maar heeft ze nieuwe manieren gevonden om er mee om te gaan.

Annette is een gewaardeerd onderwijzeres maar heeft moeite met het systeem waarbinnen ze moet werken. Ze zegt haar baan op en gaat op zoek naar haar intrinsieke waarden en spiritualiteit. Wanneer ze uiteindelijk de huur niet meer kan betalen, eindigt ze op straat. Ze komt daarmee opnieuw in een wereld van stigma's en systemen, maar haar vertrouwen en waardigheid helpen haar bij haar herstel.

Marion neemt als puber afstand van het apostolisch genootschap. Wanneer zij later op kamers gaat, ontdekt zij dat ze eigenlijk niet goed weet hoe ze moet leven buiten de geloofsgemeenschap. Angst, 'freeze en please' en zelfcensuur zitten diep in haar. Ze weet zich te ontdoen van aangeleerde reflexen, op zoek naar haar ware identiteit.

Muziek betekent alles voor Thijn en dus wil hij de beste worden. Maar als hij nachtenlang (stiekem) doorwerkt gaat dat ten koste van zijn gezondheid. Moe, niet slapen, prikkelbaar en afgevlakt. Zelfs complimenten dringen niet meer tot hem door, terwijl het hem daar misschien wel om begonnen was. De weg terug is er een van vallen en opstaan, waarin even geen plaats meer is voor muziek. Inmiddels is Thijn weer muzikant, maar hij gaat wel anders met zijn grote passie en met zichzelf om.

Omdat haar moeder psychische klachten heeft, groeit Ilse op in een pleeggezin en later in een tehuis. Het gevoel niet goed genoeg te zijn zit diep in haar. Ze verliest vertrouwen in zichzelf, in anderen en in het leven. Toch ervaart ze een sterke drang om te overleven. Dankzij therapie en peersupport vindt ze zowel berusting als de kracht om het anders te doen voor haar eigen kinderen. Ilses verhaal eindigt met een zelfgeschreven gedicht: In mijzelf.

Lange tijd gaat voor Anouk de deur uitgaan gepaard met een reeks aan rituelen: Niet alleen het gasfornuis moet gecheckt, ook álle stekkers in huis gaan uit het stopcontact. Met een mobiel vol foto's van lege stopcontacten als geruststellend bewijs, komt Anouk vaak te laat. Maar constant controleren doet haar stress niet afnemen. Integendeel, haar angst en drang nemen eerder toe. Met een combi van therapie en yoga weet ze haar dwangmatig handelen te doorbreken.

Ivo heeft al even een relatie met Anouk als hij ontdekt dat ze een dwangstoornis heeft. Haar controlehandelingen hebben ook effect op zíjn leven. Zo komen ze bijvoorbeeld altijd te laat. Ivo vindt zijn weg in wat Anouk kan steunen en ontdekt ook wat juist niet helpend is. Hij blikt terug op deze 'bizarre tijd'.