W pogoni za kolacja

Kocham Wenecję i zawsze chętnie do niej wracam. Tym razem omijam most Rialto i Plac Świętego Marka, by wyruszyć na Mazzorbo, jedną z małych wysepek rozsianych po lagunie. Tu mieści się restauracja Venissa, która serwuje gościom to, co widać z jej okien. I w przepyszny sposób opowiada o przyrodzie, o historii Wenecji oraz o ekologicznych wyzwaniach, z jakimi się mierzy.

“Gdzie mam zjeść w Berlinie?“ - to jedno z pytań, które najczęściej mi zadajecie, na żywo, w rozmowach, czy w internetowych DM-ach. I nie ma się co dziwić - Berlin jest ekscytujący, kolorowy, dynamiczny, a na dodatek - jest całkiem blisko. A to wszystko czyni go idealnym celem szybkich wypadów. I niezależnie, czy kieruje Nami chęć odwiedzania tamtejszych galerii, zaznania imprez czy zakupów w berlińskich butikach, prędzej czy później przyjdzie ochota, by coś zjeść. Dlatego w specjalnym odcinku podcastu zabieram was nie do jednej restauracji, ale do wszystkich ulubionych lokali w Berlinie.

Zazwyczaj kolację kończymy deserem, ale tym razem deser, a właściwie kilkanaście deserów, zjemy na kolację. Czy desery muszą być słodkie? I czy można gotować na słodko bez cukru? Berlińska restauracja Coda została wyróżniona dwiema gwiazdkami w przewodniku Michelina.

W pierwszym odcinku czwartej serii „W pogoni za kolacją” Małgosia Minta zabiera nas w podróż do XII dzielnicy Paryża. Do stołu w restauracji „Table”, 10. w elitarnym rankingu „50 Best Restaurant 2023”, zaprasza nas Bruno Verjus, jej właściciel, twórca i szef kuchni.

W drugim odcinku podcastu Vogue Polska Travel Katarzyna Ciejka rozmawia z Małgosią Mintą - krytyczką kulinarną, dziennikarką kulinarną, fotografką kulinarną, podróżniczką, autorką książek- osobą totalnie nienasyconą kuchnią i smakami. Katarzyna Ciejka jest redaktor prowadzącą polskiego wydania Vogue Polska Travel i do tworzenia numeru po raz trzeci zaprosiła Małgosię. Razem przyjechały całe polskie wybrzeże, odkrywając noclegi, restauracje, kawiarnie, miejsca związane ze sztuką oraz atrakcje nadbałtyckie. W tym odcinku zdradzają kulisy powstawania tego numeru. Rozmawiają o tym ile czasu zajęła im podróż i przygotowanie zdjęć, które miejsca najbardziej je zachwyciły. Dzielą się anegdotami i przygodami, bo podczas takich wypraw jest ich sporo. Wakacyjny odcinek pełen zachwytów, smaków, zapachów i śmiechu.

Dziś zabieram Was na jedną z najpiękniejszych wysp, jakie udało mi się odwiedzić. To miejsce, które zupełnie blisko i które warto uwzględnić wakacyjnym podróżniczym planie. Mowa o Bornholmie. A kolację zjemy w Kadeau.

Jest takie miasto, które właściwie jest jak państwo. Miasto, które nie dość, że nigdy nie zasypia, to odnoszę wrażenie, że jest zawsze głodne. Mowa o Bangkoku. Metropolii tętniącej życiem, pachnącej i kuszącej wyjątkowymi aromatami, które najlepiej smakują na mieście

Jest wieczór, zapadł zmrok, ale nie oznacza to, że zrobiło się chłodniej. Wciąż jest trzydzieści kilka stopni. W Bangkoku po prostu zawsze jest ciepło i trzeba się z tym liczyć. Taksówka podwozi mnie pod niczym niewyróżniający się budynek w jednej z zacisznych uliczek w rezydencjalnej części miasta. Gdybym spojrzała nieco wyżej, pewnie zobaczyłabym niewielki szyld w kształcie kreskówkowej chmurki z imieniem i nazwiskiem szefa kuchni, który dowodzi całym tym przedsięwzięciem. Zabieram was tutaj na spotkanie z Gagganem Anandem.

Co powiecie na grilla? Choć grillowanie wydaje się prozaiczną czynnością, Etxebarri sprawi, że popatrzycie na ogrodowe barbecue zupełnie inaczej. Ta restauracja naprawdę przyprawia krytyków kulinarnych o wzruszenia.

Kraj Basków to region znajdujący się na północy Hiszpanii, tuż przy granicy z Francją. W opinii smakoszy uchodzi za prawdziwą Mekkę i miejsce na ziemi, które trzeba odwiedzić chociaż raz. Zapraszam do wspaniałej kulinarnej przygody.

Jak daleko pojechalibyście na pizzę? Ja pojechałam do Caiazzo, do serca włoskiej Kampanii, gdzie urzęduje Franco Pepe, przez wielu uznawany za autora najlepszych pieczonych placków na świecie, który tchnął ducha w senne włoskie miasteczko. Na jego historię składają się rodzinne tradycje, kontynuacja rzemiosła, bunt i rewolucyjne podejście. Franco szuka najlepszych składników, wspiera lokalnych producentów, nie boi się „zepsuć” margherity oraz… podać gościom pizzy z ananasem.

Wyobrażasz sobie kuchnię meksykańską bez kremowego awokado, odświeżającego smaku limonki w margaricie i bez ostrych chili? W samym centrum Londynu, w budynku dawnego komisariatu, czeka miejsce w klimacie miasta Meksyk. Odwiedzamy jeden z najgorętszych londyńskich adresów ostatniego roku, restaurację KOL.

Miała zostać dyplomatką albo mistrzynią olimpijską w narciarstwie, ale los wywrócił zawiódł ją do kuchni rodzinnej restauracji. Dzisiaj Ana Roš uchodzi za jedną z najbardziej utalentowanych szefowych kuchni, której umiejętności przypieczętowały liczne nagrody i wyróżnienia. A prowadzona przez nią restauracja trafiła do światowej czołówki. I to serwując gościom tylko to, co można znaleźć w najbliższej okolicy, czasem niemalże za starym domem, w której mieści się restauracja. Dzięki Roš niepozorny kraj w Europie Centralnej, stał się mekką smakoszy oraz miłośników naturalnych win. W pogoni za kolacją ruszamy do Słowenii, by odwiedzić dwugwiazdkową restaurację Hiša Franko.

Tu wszystko jest jak z kosmosu. Nazwy składników, ich kolory, tekstury. Jesz na niebiesko, na fuksjowo, jesz jadalne glinki, latające ziemniaki, piranie, kaczenice o kształcie pazurów wiedźmy. Tu wszystko jest z kosmosu. Ale tak naprawdę jest z Peru – od jego wybrzeża besztanego falami Pacyfiku po wysokie Andy przesłonięte tajemniczą mgłą. Tak wygląda kolacja w Central – ruszamy w pogoń!

Łosoś, okoń morski, homar, langustynki… Zwykle to przychodzi na myśl, gdy mowa o owocach morza. Ale to jedynie namiastka tego, czym może karmić nas ocean – tak przynajmniej twierdzi Ángel León, twórca restauracji Aponiente w Kadyksie. Hiszpański „chef morza” gotuje z planktonem, z „morskim światłem”, uprawia morski ryż i robi chorizo z ryb. A my jedziemy sprawdzić, jak to smakuje.

Gdyby ktoś mi kiedyś powiedział, że najlepszego kalafiora zjem we Włoszech, to pewnie… bym uznała, że wypił za dużo prosecco. A jednak. Kalafior, który skradł moje serce. Ravioli z ricottą robione dla każdego z gości. Pierwszy chleb, jaki smakował mi na włoskiej ziemi. I pączki – dosmaczone nutą nostalgii, ale potraktowane z finediningowym sznytem. To wszystko zjecie w Reale Niko Romito – restauracji założonej przez samouka, który choć sam już jest nauczycielem dla wielu, nie ustaje w doskonaleniu swojej wiedzy i technik. W „Pogoni za kolacją” jedziemy do Abruzzo po ucztę dla podniebienia i dla zmysłów.

Jesteśmy na drugim końcu świata, a tak naprawdę lądujemy po drugiej stronie lustra. Wszystko jest niby znajome, a jednak okazuje się czymś zupełnie innym. Pomidory lądują na stole w styczniu, jagody są nimi tylko z wyglądu, ale nie ze smaku. A truskawkowe ciastko jest z „morskich truskawek”, które smakują jak… wygrzane w słońcu owoce popite haustem słonej wody z morskiej kąpieli. To wszystko czeka w Borago, restauracji Rodolfo Guzmanaiego, dla której warto spędzić niemal 24 godziny w samolocie i ruszyć do Chile.

Pierwszego dnia wiosny – przewrotnie – ruszamy do zimowej stolicy Włoch: Cortiny d’Ampezzo. To miasteczko z pocztówki, ale takie, w którym mieszczą się luksusowe hotele, butiki, eleganckie kawiarnie i malownicze uliczki. Na chwile zostawiamy je jednak za sobą i uciekamy na obrzeża miasta do San Brite, by wysłuchać opowieści o uczuciu dwojga ludzi, ale też niezwykłej miłości do gór i szacunku do dzikiej przyrody. Będzie o kuchni, która porusza serce, budzi ciepłe uczucia i nie boi się reinterpretacji tradycji. Choć Cortina żyje głównie zimą, dla San Brite warto ją odwiedzić o dowolnej porze roku.

Jeśli zaczynać, to z wysokiego C. Czyli od Kopenhagi. Dla wielu – najlepsza restauracja na świecie. Innowacyjna, wciąż przesuwająca granice tego, co wiemy o jedzeniu, nieustająca w eksplorowaniu swojego otoczenia. Tak mówi się o Nomie – restauracji, która od niemal 20 lat rozpala wyobraźnię smakoszy. Kto za nią stoi? Dlaczego wciąż jest „hot” i dlaczego na talerzu nie pojawia się ananas, ale za to są wodorosty? O tym w pierwszym odcinku „W pogoni za kolacją”.