داستان های عاشقانه یک دختر متولد اذر

▲ من جاده رو برات صاف میکنم هرچی سرابه رو پر آب میکنم بیا بریم ▲من از رو مین و بمب و شنزار میدووم جای کمرت شلاق میخورم بیا بریم ▲بعد ما بارون میباره عطر آزادی پر میشه این خونه از رقص و شادی ما بریم تو سینه ها رگبار و آهن نیست ▲دیگه هیچ خاکستری از جنس آدم نیست من بالاتو برات باز میکنم با تو تو تاریکی پرواز میکنم ▲بیا بریم من چشماتو پر از خورشید میکنم گوشاتو پر از آواز میکنم ▲بیا بریم بعد ما بارون میباره عطر آزادی پر میشه این خونه از رقص و شادی ▲ما بریم تو سینه ها رگبار و آهن...

با همه سختی ها، اگر قرار بود دوباره پا بزارم توی این مسیر شاید هیچ وقت حاشیه امنم را رها نمی کردم. اما الان که شرایط درست شده باید بگم ارزشش را داشت ما باورهامون را تعبیر می کنیم. و تمام

کاش بودی در کنارم و این آهنگ را فریاد میزنم و میخوندم

و عاشق نبودی ♫ که درد دل عاشقا ♫ رو بفهمی ..♫♬ تو بارون نموندی ♫ که دلگیریه این هوارو ♫ بفهمی..♫♬ تو گریه نکردی ♫ برای کسی تا بدونی ♫ چی میگم..♫♬ دلت تنگ نبوده ♫ میخندی تا از ♫ حس دلتنگی میگم..♫♬ تو تنها نموندی ♫ که حال دل بیقرارو ♫ بفهمی..♫♬ عزیزت نرفته ♫ که تشویش سوت قطارو ♫ بفهمی..♫♬ تو از دست ندادی ♫ بفهمی چیه ترس از ♫ دست دادن..♫♬ جایه من نبودی ♫ بدونی چیه فرق بین ♫ تو و من..♫♬ تو هیچوقت نرفتی ♫ لب جاده تا انتظارو ♫ بفهمی..♫♬ پریشون نبودی ♫ که نگذشتن لحظه هارو ♫ بفهمی..♫♬ تو...

آغوشتو به غیر من به روی هیچکی وا نکن منو از این دلخوشی و آرامشــــم. جــــدا نکن من برای با تو بودنت. پر عشق و خواهشـــم واسه بودن کنارت تو بگو به هر کجا پر میکشم منو تو آغوشت بگیــــر آغوش تو مقدسه بوسیدنت برای من تولد یک نفسه آهنگ عادت (آغوشتو به غیر من) شادمهر چشمای مهربون تو منو به آتیش میکشه نوازش دستای تو عادته ترکم نمیشه فقط تو آغوش خودم دغدغه هاتو جابذار به پای عشق من بمون هیچ کسو جای من نیار مهر لباتو روی تن و روی لب کسی نزن فقط به من بوسه بزن به روح و جسم و تن من

Hayat sende durmam diyor Her nefeste son geliyor Bildiğin sende kalsın Sen yalancı baharsın Artık senin olmam diyor … Sen yalancı bir sonbahar Ben sevdalı koca çınar Kaç mevsim benden aldın? Kaç sevda geri verdin? Ruhum sana kanmam diyor … Söyle kaç bahar oldu? Penceremde gül soldu Belki de zaman doldu Sevdiğim dönmüyor … Söyle kaç bahar oldu? Penceremde gül soldu Belki de zaman doldu Sevdiğim dönmüyor … Hayat sende durmam diyor Her nefeste son geliyor Bildiğin...

دروع 13

گفتی که بمان با من گفتم چه کنم بی تو؟! گفتی نرو از پیشم گفتم بروم بی تو؟!! گفتی که بشین پیشم گفتم که دلم با توست گفتی که بیا با من گفتم نفسم از توست گفتی سر و دل را، کردم به فدای تو گفتم سر و جانم سالی است فدای توست ۱۱/۶/۸۵ بهار ۶:۳۵ آدرس وبلاگ

گاهی اوقات بر سر راه مان آدمی قرار می گیرد که فراتر از یک دوست معمولیست. دوستی که میتوان با او دیوانگی کرد. دوستی که میتوان بی دغدغه ترین لحظات را با او داشت و بی نقاب با او معاشرت کرد. دوستی که براحتی میتوانی ناگفته های دلت، انهایی که جرات گفتنش به خودت را هم نداری به او بگویی و مطمین باشی میشنود ولی نشنیده میگیرد. حال به نطرت آن دوست جایگاهش کجاست؟ من در اعماق قلبم، گوشه دنج و خلوت را به او اختصاص دادم. گوشه ای فارغ از هیاهو، فارغ از نفرت، و فارغ از غم و غصه. میدانی چرا؟؟ چون در ان...

زمانش که برسد ؛ خواسته هایت ، داشته هایت شده اند و آرزوها ، جزئی از روزمرگی هایت . زمانش که برسد ؛ رفتنی ها رفته اند و ماندنی ها ، عزیزترین دلخوشی هایت شده اند و تو یاد گرفته ای که با ساده ترین چیزها شاد باشی . زمانش که برسد تو سرد و گرمِ روزگار را چشیده و به این نتیجه رسیده ای که عاقلانه ترین کار همین است ؛ که با داشته هایت شاد باشی و امیدوارانه برای آرزوهایت تلاش کنی ، و به این ادراک خواهی رسید ؛ که دنیا کوتاه تر از آنی ست که آرامشت را برای غصه های بیهوده و رنج های بی نتیجه خراب کنی...

امروز زودتر نوشتن را اغاز کردم. زودتر از پایان. حسی قبل از دیدارت. حسی پر از کشش و نیاز به بودنت و خواستن و خوشحالی برای دیدنت. چشمهای پر از امید و انگیزه ات و چشمانی که هیچ وقت نگرانی در آن حتی لحظه ای حس نکردم. خوشحالم که دارمت چون گره هایم نمیگویم مستقیم توسط تو اما بدست خودت باز میشود و این یعنی معجزه ای برای من که تمام دلهره ها و نگرانی هایم را بدست باد بسپارم. از دیروز تصمیم گرفتم از لحظه لحظه زندگی و بودن ها و بودنت لذت ببرم. و تنها به بودنت، و ارزوهایمان و اینده ای پر ابهام اما...

بودنت را چگونه توصیف کنم. صدایت و دستهایت امنیتی دارد که حاضرم همه دنیا را به دیگران ببخشم و فقط تو را در کنار خود داشته باشم. اینقدر همه مشکلات را ساده میبینی و ساده تعریف میکنی که انگار هیچ گره ای نیست و فقط باید انجام داد چقدر خوبی اخر تو ای بهترین من چقدر تو دلنشینی زیباترین من چقدر تو با ابهت و قدرتمندی، بزرگترین تکیه گاه من

امروز زیباییم و شاد بودنم را مدیون بودنت هستم.. لباس سفید، چشمهای گیرا، صدای دلنشین، مهربانی غیرقابل توصیف همه در وجودت تعبیه شده و من چه خوشبخت هستم که منی با اینهمه مشکلات و نازیبایی وناخالصی، انتخاب شدم. انتخابی که باید قدرش را بدانم و باید تلاش کنم که هیچ وقت دلگیرت نکنم، هیچ وقت خودخواه نباشم، هیچ وقت بی تفاوت نباشم و هیچ وقت بخاطر خواسته خودم، تو را تحت فشار قرار دهم. من سعی میکنم صبور باشم.. خیلی صبور برای بودنت سالها هم که شده صبوری میکنم. شاید باورش سخت باشد اما هر چه تو دوری...

من: الو مطب دکتر ..... ؟ منشی : بفرمایید من: ببخشید میخواستم با آقای دکتر ملاقاتی داشته باشم؟ منشی: خانم امروز روز ولنتاین هست، و آقای دکتر مطب تشریف نمیارند. من: سکوت ............. قطره اشکی روی صورتم سرازیر شد. احساس کردم ناامیدی همه وجودم را فرا گرفته و به بهت عجیبی وارد شدم. بعد از اون تلفن لعنتی ، ساعت ها در خلا بودم و وقتی به خودم اومدم دیدم هنوز جعبه گل رز قرمز در دسته راستم و کتاب ملت عشق در دسته چپمه و به سمته مسیری نامعلوم دارم قدم میزنم... همه حرف هاش مثل فیلم جلوی چشمام...