Rzucanie okiem

I’ve become kenough, destroyer of worlds! Oppenheimer kontra Barbie. Rozmawiamy o naszych wrażeniach z dwóch najważniejszych premier tego lata! Bitwa ideologii, niesprawiedliwość rzeczywistości, poczucie bycia niewystarczającym kontra Margot Robbie na rolkach. Z tego starcia zwycięsko wychodzi widz. Dostaliśmy dwa wysokobudżetowe, autorskie filmy eksplorujące idee, technicznie zjawiskowe, oba ze świetnymi rolami głównymi. Dzieła twórców, którzy kochają kino i którym pozwolono na realizację swojej wizji. 00:00:00-00:01:14 WSTĘP 00:01:14-00:30:18 OPPENHEIMER 00:30:18-59:57:00 BARBIE Znajdziecie nas tutaj: ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Instagram⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Filmweb Piotra⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Filmweb Adama⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Goodreads Adama

Stworzony przez George’a Lucasa, wykreowany przez Stevena Spielberga, ucieleśniony przez Harrisona Forda fałszywy obraz pracy archeologa – Indiana Jones. Aby uczcić zasłużone zakończenie 40-letniej przygody i premierę filmu „INDIANA JONES I ARTEFAKT PRZEZNACZENIA”, postanowiliśmy ułożyć nasze subiektywne rankingi serii i sprawdzić, który woli „Kryształową czaszkę” od „Świątyni zagłady”. PS. PRZEPRASZAMY, mikrofony odmówiły tego dnia współpracy :( Znajdziecie nas tutaj: ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Instagram⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Filmweb Piotra⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Filmweb Adama⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Goodreads Adama

„Polak, Węgier – dwa bratanki: i do szklanki, i do szklanki” (F. Kiepski). To wiemy. W różnych aspektach rzeczywistość polska przypomina tę węgierską, dlatego postanowiliśmy przyjrzeć się madziarskiemu reżyserowi i scenarzyście, Györgyowi Pálfiemu. Na tapet bierzemy trzy filmy: CZKAWKA, TAXIDERMIA i SWOBODNE OPADANIE. To dzieła jednocześnie trudne, lekkie, obrazoburcze i piękne. Pálfi używa kina nie tylko do opowiadania historii, ale również do komentowania teraźniejszości swojego kraju czy jego przeszłości. Filmy Pálfiego można zobaczyć (od najnowszych): NA ZAWSZE w HBO MAX, Playerze, Play NOW GŁOS PANA w TVP VOD SWOBODNE OPADANIE w CDA PREMIUM, NOWE HORYZONTY VOD PANIE I PANOWIE, OSTATNIE CIĘCIE - hula na YT (Final Cut, Ladies and Gentlemen) TAXIDERMIA - aktualnie brak CZKAWKA - aktualnie brak 00:00-14:09 Czkawka 14:10-24:49 Taxidermia 24:50-34:10 Swobodne opadanie Znajdziecie nas tutaj: ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Instagram⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Filmweb Piotra⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Filmweb Adama⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Goodreads Adama

OSIEM GÓR – dwa piękne swetry na ścieżce do odnalezienia siebie, swojego celu i własnej wartości. Felix Van Groeningen i Charlotte Vandermeersch w majestatycznych Alpach i cudownym 4:3 ukazują nam przyjaźń Pietro i Bruno, ich rozterki, problemy. Kamera niespiesznie prowadzi nas przez kluczowe chwile ich życia, momenty przemiany i uczenia się od siebie, jakie życie chcą prowadzić. Z seansu pełnego cichych i silnych emocji wyszedłem poruszony i usatysfakcjonowany, film z mojej topki najbardziej wyczekiwanych filmów lata spełnił oczekiwania. Bonus, Adam przeczytał książkę i porównuje różnice między oboma dziełami. Znajdziecie nas tutaj: ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Instagram⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Filmweb Piotra⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Filmweb Adama⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Goodreads Adama

Piszą o Fanfiku, że to film potrzebny, ważny i oczywiście się z tym zgadzamy, ale przede wszystkim to film pełen pozytywnej energii, mówiący językiem młodych do młodych, wypełniony stylem, dobrą muzyką i świetnymi występami (aktorskimi). Alin Szewczyk w charyzmatyczny sposób dowodzi ekipą utalentowanych aktorów. Chemia między nimi jest namacalna, chociaż brakuje w tym wszystkim odrobiny głębi, rozbudowania relacji i więcej konsekwencji w kończeniu zaczętych wątków. To seans lekki, przyjemny i warty uwagi. Znajdziecie nas tutaj: ⁠⁠⁠⁠⁠⁠Instagram⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Filmweb Piotra⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ ⁠⁠⁠⁠⁠⁠Filmweb Adama⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ ⁠⁠⁠⁠⁠⁠Goodreads Adama

🎥 W najnowszym odcinku Rzucanie Okiem zajmujemy się najciekawszym i najbardziej pouczającym aktualnie festiwalem filmowym, czyli Millennium Docs Against Gravity. Żaden inny festiwal w Polsce nie prezentuje takiego przekroju światowych dokumentów, począwszy od historii małych i intymnych, przez te bawiące się filmową formą, a kończąc na tych dotykających tematów globalnych i ważnych społecznie. My przed nagraniem obejrzeliśmy łącznie sześć filmów i im poświęciliśmy ten odcinek, ale każdy z nas w festiwalu uczestniczy do końca, bo jest co oglądać i każdego zachęcamy do wybrania się na chociaż jeden seans. Omówiliśmy: "Sex Work", "Dziewczyńskie historie", "Werner Herzog. Radykalny Marzyciel", "Nasi Ulubieńcy", "Siostrzeństwo świętej sauny" i "Świat po pracy". A że festiwal potrwa także online, każdy ma możliwość czynnego uczestnictwa, do czego GORRRĄĄĄĄCO zachęcamy 🔥 Znajdziecie nas tutaj: ⁠⁠⁠⁠⁠Instagram⁠⁠⁠⁠⁠⁠ ⁠⁠⁠⁠⁠⁠Filmweb Piotra⁠⁠⁠⁠⁠⁠ ⁠⁠⁠⁠⁠Filmweb Adama⁠⁠⁠⁠⁠⁠ ⁠⁠⁠⁠⁠Goodreads Adama

„Bo się boi” to ogromne ryzyko podjęte przez A24. To produkcja niepowtarzalna – coś, czego dawno w szerokiej dystrybucji nie było i pewnie długo nie będzie. Czy jest to jednak dzieło warte Waszej uwagi? Sama wyjątkowość tego filmu na pewno skłania do wycieczki do kina, a do tego trzeba dodać wizualne atrakcje przygotowane przez Ariego Astera i Pawła Pogorzelskiego. W kwestii oceny całości stoimy w rozkroku. Jeden z nas mówi, że to klapa, a drugi nie chce pochopnie wystawiać oceny, ale żaden nie żałuje seansu w sali kinowej. Znajdziecie nas tutaj: ⁠⁠⁠⁠Instagram⁠⁠⁠⁠⁠ ⁠⁠⁠⁠⁠Filmweb Piotra⁠⁠⁠⁠⁠ ⁠⁠⁠⁠Filmweb Adama⁠⁠⁠⁠⁠ ⁠⁠⁠⁠Goodreads Adama

Nasz ulubiony bromance ponownie razem na ekranie i za kamerą. Ben Affleck i Matt Damon próbują nam sprzedać wielomilionową korporację jako underdoga w historii o tym, jak firma Nike zdobyła najjaśniejsza gwiazdę koszykówki i stworzyła swoje słynne buty.Klimat lat 80. leje się z głośników i z ekranu, a my obserwujemy bandę sympatycznych chłopów w pogoni za wizją jednego z nich. Nasze oceny tego pościgu nie do końca się ze sobą pokrywają, ale zgadzamy się, że dwutakt został wykonany poprawnie i trzy punkty lecą na konto drużyny z Bostonu. Znajdziecie nas tutaj: ⁠⁠⁠Instagram⁠⁠⁠⁠ ⁠⁠⁠⁠Filmweb Piotra⁠⁠⁠⁠ ⁠⁠⁠Filmweb Adama⁠⁠⁠⁠ ⁠⁠⁠Goodreads Adama

Taron Egerton próbuje ułożyć klocki i nie stracić przy tym rodziny. W tym odcinku Rzucanie Okiem zajmujemy się ostatnią produkcją Apple – „Tetris”. Film z gatunku bardziej przygodowego niż szpiegowskiego, urzeka swoją „grową” estetyką i charyzmatycznym Taronem Egertonem, który dowozi zarówno energię, jak i wąs, bo oba elementy utrzymują naszą uwagę przez cały seans. Znajdziecie nas tutaj: ⁠⁠Instagram⁠⁠⁠ ⁠⁠⁠Filmweb Piotra⁠⁠⁠ ⁠⁠Filmweb Adama⁠⁠⁠ ⁠⁠Goodreads Adama

W „Sundown” leniwym okiem kamery obserwujemy Tima Rotha (niezmiennie świetnego) jako mężczyznę wycofującego się z życia usłanego zobowiązaniami. Jego postać jest bierna, introspekcyjna i pozbawiona chęci do podejmowania jakichkolwiek decyzji, a jednocześnie zdaje się czerpać niedostępną dla wielu z nas przyjemność z życia. Michel Franco powolnie odkrywając przed nami kolejne fragmenty historii zmusza nas do refleksji nad egoizmem i niezależnością. W pewnym momencie nudzi go ta zabawa i postanawia wyłożyć nam cały kontekst i motywację naszego bohatera. Tym samym pozbawia film jakiegokolwiek napięcia. Pewnie niektórych te odpowiedzi zaspokoją, ale my wolelibyśmy pozostać z samymi pytaniami. Znajdziecie nas tutaj: ⁠Instagram⁠⁠ ⁠⁠Filmweb Piotra⁠⁠ ⁠Filmweb Adama⁠⁠ ⁠Goodreads Adama

W tym odcinku „Rzucanie okiem” wzięliśmy na warsztat Oscary 2023. Omówiliśmy, co nam się podobało w tegorocznej gali, a co było dla nas niesmaczne, nie na miejscu i żenujące. W ogóle gala zostawiła nas z pozytywnymi wrażeniami, ale oczywiście znaleźliśmy parę elementów, do których się przyczepiliśmy. Następnie zajęliśmy się poszczególnymi kategoriami, tym, jaka była nasza reakcja na zwycięzców, kto naszym zdaniem zasłużył, kto mniej, a kogo sami byśmy widzieli w gronie laureatów. Znajdziecie nas tutaj: Instagram⁠ ⁠Filmweb Piotra⁠ Filmweb Adama⁠ Goodreads Adama

„Maria Antonina” (ale lepsza) na miarę 2023 roku. Portret Cesarzowej Elżbiety przedstawiony w filmie „W Gorsecie” nie tylko oddaje szacunek tej fascynującej postaci, ale również burzy jej fasadowość uwspółcześniając ją i kreując bohaterkę złożoną, ludzką i bardziej empatyczną, niż stereotypowa monarchini. Vicky Krieps, grająca główną rolę, imponuje nie tylko subtelnością swojej gry aktorskiej, ale również tym, ile pracy włożyła w przygotowanie do roli. Uczyła się węgierskiego, szermierki, trenowała jazdę konną oraz morsowanie. Obserwowanie jej jest jedną z dwóch głównych atrakcji tego seansu. Drugą jest anachroniczny świat, jaki zbudowała Marie Kreutzer, umieszczając swoich bohaterów w gnijących i popadających w ruinę pałacach, a do tego zamieszczając setki smaczków nie pasujących do epoki, w której osadzona jest akcja. Co jeszcze nam się podobało, a co nie do końca podeszło? Przekonacie się oglądając lub słuchając ostatniego odcinka naszego podcastu na YouTube i wszelakich podcastowniach. Znajdziecie nas tutaj: Instagram Filmweb Piotra Filmweb Adama Goodreads Adama

Kto z nas wie cokolwiek o muzyce klasycznej lub o prowadzeniu jednej z najbardziej poważanych orkiestr symfonicznych na świecie? „Tár” Todda Fielda jest filmem z pozoru nieprzystępnym, a jednak jest niesamowicie fascynujący, aktualny i ponadczasowy jednocześnie. „Tár” nie jest zaległą pracą domową z muzyki, którą mamy odrobić. Jest jak kompozycja napisana przez mistrza swego fachu, złożona z wielu warstw, odkrywanych przy każdym kolejnym przesłuchaniu. Mnogość wątków (korumpująca natura władzy, cancel culture, ruch Me Too, dorobek artystyczny wobec życia prywatnego, wykorzystywanie pracowników, ucieczka przed konsekwencjami błędów – a to tylko lista po pierwszym seansie) nie przytłacza widza i nie gubi jego uwagi, a trzyma w napięciu i stawia wiele pytań. Postać Lydii Tár intryguje, inspiruje i przeraża, a obserwacja jej zachowań pochłonęła nas całkowicie. Cate Blanchett tchnęła w nią tak dużo autentyczności, że po seansie szukaliśmy wpisu w Wikipedii, by dowiedzieć się, kim naprawdę była Lydia Tár. Warto było czekać kilkanaście lat na nowy film Todda. Oby kolejny jego projekt był jeszcze bardziej pasjonujący, chociaż sam sobie postawił poprzeczkę niesamowicie wysoko. Znajdziecie nas tutaj: Instagram Filmweb Piotra Filmweb Adama Goodreads Adama

„Wieloryb” jaki jest – każdy widzi. Według Darrena Aronofsky’ego analiza uzależnień kończy się na ich pokazaniu, a opowieść o chrobliwie otyłym mężczyźnie sprowadza się do przedstawienia otyłego mężczyzny najbardziej efekciarski sposób od czasów filmu „Norbit”. Motywacja naszych bohaterów jest krucha, tak samo jak dramatyzm historii. Istnieje, ale nic ponad to. W trakcie seansu zaczęliśmy stawiać sobie pytanie, jaki jest tego cel. Jeśli autor nie był w stanie w klarowny sposób nakreślić kierunku opowiadania tej historii, to najwyraźniej przyświecał mu inny cel – wspomniane już efekciarstwo. Oczywiście nie możemy przyczepić się do Brendana Frasera czy zaskakująco dobrej Hong Chao. To oni sprawili, że ten seans był w jakimkolwiek stopniu do skonsumowania bez odruchu wymiotnego. Znajdziecie nas tutaj: Instagram Filmweb Piotra Filmweb Adama Goodreads Adama

Małgorzata Gorol w roli młodej i samolubnej dziewczyny na drodze do dojrzałej i świadomej kobiety zdobyła zasłużoną nominację do Orłów 2022. „Śubuk” sprawnie opowiada historię o trudach rodzicielstwa i wyzwaniach, jakie stoją przed samotną matką wychowującą syna w spektrum autyzmu. Dopóki (reżyser) skupiał się na naszej bohaterce i jej emocjonalnej przemianie, dopóty byliśmy zaangażowani. Jednak historia odchodzi od opowiadania o ludzkim dramacie na rzecz opowieści o walce z systemem. Jest to spójne z historią, ale brakuje w tym serca, którym film tak szczodrze uraczył nas na początku. Znajdziecie nas tutaj: Instagram Filmweb Piotra Filmweb Adama Goodreads Adama

„Aftersun” uwodzi nostalgią: tęsknotą za wakacyjnym słońcem, beztroską dzieciństwa, wygłupami z najbliższymi. Ten film pozostanie w naszej pamięci, przez pulsujące napięcie i poczucie niepewności, które dominuje cały seans. „Aftersun” jest jak wspomnienie pełne niedopowiedzeń i fałszywych wyobrażeń. Nie możemy być ich pewni, a z drugiej strony nie mamy innego źródła, które byłoby rzetelne. Dzięki temu film Charlotte Wells podatny jest na wiele ponownych seansów, a każdy z nich będzie satysfakcjonujący i odkryje nowe interpretacje przedstawionych zdarzeń. Oprócz tego otrzymujemy również przejmującą kreację Paula Mescala i pełną dziecięcej szczerości Frankie Corio, zdjęcia rodem z VHS i poruszające zakończenie. Wszystko to tworzy obraz z potencjałem na film naszego pokolenia – dzieci lat 90. i 00. Znajdziecie nas tutaj: Instagram Filmweb Piotra Filmweb Adama Goodreads Adama

„Duchy Inisherin” sprawiły nam niemałą niespodziankę. Spodziewaliśmy się śmiechu i świetnych kreacji aktorskich dostarczonych przez Colina Farrella i Brendana Gleesona. Dostaliśmy fenomenalne kreacje od wspomnianej dwójki plus wspaniałą Kerry Condon i niezawodnego Barry’ego Keoghana. Zaskoczyła nas również wyrozumiałość, z jaką film traktuje swoich bohaterów – sympatyzuje ze wszystkimi, jednocześnie nie oceniając ich postaw. „Duchy Inisherin” mierzą nas z odrzuceniem i depresją, czyli uczuciami, które nie są nam obce. Martin McDonagh analizuje je z gracją i lekkością tworząc film zmuszający nas do refleksji, ale pozbawiony przytłaczającego ciężaru. Po seansie mieliśmy dużo przemyśleń, a w trakcie naszej dyskusji odkryliśmy kolejne. Zobaczcie, posłuchajcie i dajcie znać, jakie są Wasze wrażenia. Wybaczcie dźwięk, mikrofony odmówiły współpracy :( Znajdziecie nas tutaj: Instagram Filmweb Piotra Filmweb Adama Goodreads Adama

Opowieść o burżujach w trzech aktach. Najnowszy film Rubena Östlunda jest prosty, konkretny i bezpretensjonalny. I za to go doceniamy. Bez zbędnych i zawoalowanych metafor rozprawia się on z tym znienawidzonym jednym procentem ludzkości. Mimo to nie wpada on w klisze i nie portretuje bohaterów jako jednowymiarowe wydmuszki. Wszyscy oni są ludźmi, przerysowanymi i ekstremalnymi, ale dalej ludźmi. W świecie przedstawionym przez Östlunda możemy polubić oligarchę i nie znosić pokojówki. Dodajmy do tego garść humoru i uzyskujemy energetyczny seans pełen śmiechu. A spektakularna choreografia konwulsji jest wisienką na tym szampańskim torcie. Znajdziecie nas tutaj: Instagram Filmweb Piotra Filmweb Adama Goodreads Adama

Nowy rok już się rozkręcił, pora zakończyć czas podsumowań i rozpocząć filmową przygodę na nowo. W ostatnim odcinku Rzucanie Okiem prezentujemy nasze osobiste TOP10 filmów roku pańskiego 2022. Kierowaliśmy się zasadą „Co dla mnie jest najlepsze”. Jest to podejście subiektywne i elastyczne, na tyle elastyczne, że nawet w trakcie odcinka ktoś potrafi zmienić swój wybór. Filmy, o których wspominamy: Alcarrás, Avatar: Istota wody, Barbarian, Bardo, Batman, C'mon C'mon, Delikatnie, Do ostatniej kości, Drive My Car, Duch śniegów, Film balkonowy, Guillermo del Toro: Pinokio, Inni ludzie, Jednym głosem, Klondike, Lamb, Najgorszy człowiek na świecie, Nieznajomy, Silent Twins, Słoń, Terrifier 2: Masakra w Święta, Titane, Top Gun: Maverick, Vortex, Wiking, Wszystko wszędzie naraz, Wulkan miłości, X, After Yang, Zbrodnie przyszłości. Znajdziecie nas tutaj: Instagram Filmweb Piotra Filmweb Adama Goodreads Adama

Antoine Fuqua w swojej filmografii przepracowywał wiele różnych zagadnień. Zawsze pamiętał przy tym, by jego kino ekscytowało nie pogrążając się przesadnie w dramacie. Tym razem mierzy się z niewolnictwem, opowiadając historię mężczyzny zapamiętanego przez historię jako Whipped Pete. Zwiastuny wskazywały na ciężki dramat, film inny od tego, do czego przyzwyczaił nas Fuqua. Ale to był tylko zwiastun. Choć z pewnością jest to jeden z ambitniejszych projektów w wykonaniu reżysera, to jednak film dość szybko wpada w ramy filmu akcji. Więcej tu „Ściganego” niż „Zniewolonego”. „Wyzwolenie” wyróżnia się zdjęciami, pięknymi i ponurymi, oddajacymi w pełni nastrój filmu. I tour de force Willa Smitha. Choć wachlarz emocji, którymi posługuje się jego postać, jest ograniczony, to Will każdej z nich dodaje coś wyjątkowego. Zanurzył się w roli w pełni. Znajdziecie nas tutaj: Instagram Filmweb Piotra Filmweb Adama Goodreads Adama